Als je altijd doet, wat je altijd deed, zal je altijd krijgen wat je altijd kreeg!  

 

Waarschijnlijk ingelepeld met de paplepel. Tegelijk vind ik ook zorg voor de eigen ingesteldheid belangrijk. Zo word ik meestal ook herkend en gewaardeerd door anderen. Koen die gewoon zichzelf is.

Dat ‘zichzelf zijn’ wil niet zeggen dat ik in mijn ‘zijn’ voortdurend gestuurd wordt door prikkels die emotionele reacties uitlokken. Ik tracht zoveel mogelijk bewust te zijn van mijn innerlijke aap en van mijn vermogen om te relativeren en reflecteren.

Zorg dragen voor je mentale ingesteldheid wil ook zeggen: ruimte creëren tussen stimuli en de automatische en onbewuste responsen. Ruimte maken voor reflectie en voor mogelijkheden. De APE* (de interne primitieve aap in ons brein) die veraf staat van de T (rationeel denkbrein) als het ware de kans geven om A PET* (troeteldier) te worden.

Maar er is nog een verschil tussen de APE die helemaal op gaat in de emotie en het troeteldier, de PET, die anders reageert maar ook emoties heeft.

Een troeteldier is niet voortdurend super-enthousiast-gelukkig. Het heeft ook momenten dat het wat kalmer is, moe kan zijn, berustend, ietwat droevig, een beetje blij of gewoon ook heel neutraal.

Dan blijft het nog altijd A PET met een heel scala van verschillende manieren om te reageren.

Niets of niemand hoeft te allen tijde een happy PET face op te zetten, ook niet in een customer facing context. Dat is althans mijn overtuiging. Ik verkies dan ook om zo weinig mogelijk een masker op te zetten, zonder daarom te hoeven vervallen in een APE gezicht.

Het is net die voortdurende sociale druk om de hele tijd gelukkig te moeten zijn, of althans uit te stralen dat je gelukkig bent, die voor een vervreemding kan gaan zorgen. Als mensen het gevoel krijgen dat ze afwijken van die “happy” norm, gaan mensen die zich op moment iets minder voelen – zelfs in die PET state, zich nog slechter voelen. Bij mensen met een depressie gaat dit zelfs consequent gepaard met een toename aan depressieve klachten. Dat bleek ook uit een doctoraatsonderzoek van Egon Dejonckheere (KU Leuven) over hoe mensen met depressieve gevoelens de maatschappelijke druk om niet angstig of verdrietig te mogen zijn, ervaren.

Hoe goed bedoeld dat de raad dan ook mag zijn “om ten alle tijde een happy smile en uitstraling te hebben – zeker in geval van customer facing - of zelfs eventjes te passen als dat niet echt mocht lukken”, geef jezelf en je PET de kans om gewoon te “zijn”. Authentiek. Het hoort bij het mens zijn, het leven. Trouwens, ook in professionele context wordt authenticiteit hoger gewaardeerd dan de plastic kunstmatige smile, een masker dat echte verbinding en begrip eerder in de weg staat dan bevordert.

Ook in mijn rollen als trainer en als coach, verkies ik authentiek te blijven. Het heeft al heel vaak tot wonderlijke dialogen en contacten geleid, met diepmenselijke verbinding. Zelfs zonder happy face.

* APE: Arousals can trigger Patterns with an Emotional response – Thinking brain (Human Givens) A PET: na de arousal, ruimte voor reflectie om op een andere manier te kunnen reageren

 

Onlangs had de baas van een vriendin, werkzaam in HR, haar gevraagd “eens dringend werk te moeten gaan maken van een trainingsaanbod dat zou helpen om efficiënter te gaan werken”. Want “de medewerkers verliezen te veel tijd” en “ze kunnen geen deftige prioriteiten stellen.”

Groot was haar verbazing, na de feedback die ze kreeg op enkele gedegen uitgewerkte voorstellen: “Twee dagen zijn eigenlijk veel te lang” en “Bij nader inzien, lijkt een opleiding van zo’n soft skills toch geen goed idee want die tijd is niet billable.”

Ze vroeg me wat ze daar in ‘s hemelsnaam op kon antwoorden… Ik vroeg of een vleugje “humor” misschien een optie kon zijn… en ze kreeg warempel een nieuwe reactie, die gepaard ging met een ietwat groen lachje. Toch kwam er nog “Kan dat niet op één dag?” 

Ik dacht even om het eens over het belang van voorspel of zo te hebben bij het minnespel, maar gooide het dan toch maar over een meer inhoudelijke boeg.

Waarom twee dagen?

De breinpiraten vinden het belangrijk om ook “time management skills” zo praktisch mogelijk te laten verwerven. Iedereen heeft wellicht ooit al wel eens iets gelezen over prioriteiten stellen en delegeren en zo. Na te hebben gezegd “ja, eigenlijk is dat misschien wel waar” is men al snel in oude gewoonten vervallen en is er wezenlijk niets veranderd.
De tijd die dus nodig is om te zorgen voor een “hands on” ervaring, van hoe praktisch “anders” om te gaan met wat op je afkomt, wordt ingepland.

Wat doen we precies tijdens die twee dagen?

In spiegels kijken en aan zelfreflectie doen
Een beter inzicht verwerven in hoe ons brein werkt zodat we met meer begrip en minder “zelf”-veroordeling tot ander gedrag en meer wenselijke uitkomsten kunnen komen
Een praktisch doe-model leren gebruiken, gebaseerd op de Getting Things Done methode van David Allen, in combinatie met de “Zeven eigenschappen voor succesvolle mensen”
Ieder concept wordt duidelijk met praktische toepassingen
Tips, tricks en hacks passeren de revue
Ook door deelnemers zelf aangereikte situaties komen aan bod
Misschien ook nog handig om te weten is dat deze training veel verder gaat dan zomaar “time management”. Ze geeft tools in handen om daadwerkelijk aan “zelf-organisatie” te doen en “zelf-leiderschap” te ontwikkelen. Niet onbelangrijk om ook anderen te kunnen "leiden".

Een klassieker om de training mee af te ronden, is de welbekende EVA: de call to action. Wat is jouw Eerst Volgende Actie? Als de bliksem inschrijven voor deze training en een paar collega’s stimuleren hetzelfde te doen?